Op de radio klinkt een bekend liedje en ik wil mijn telefoon pakken om je een berichtje te sturen. Jij speelde dit nummer wel eens op je gitaar voor me een paar jaar geleden en in datzelfde jaar zagen we deze band samen op een festival. Zo dwalen mijn gedachten soms af naar jou bij bepaalde liedjes en ook bij plekken waar we samen kwamen. Het voelt niet vervelend om terug te denken aan alle dingen die we samen hebben…
Laat ik ermee beginnen dat het best goed met me gaat in deze coronacrisis. Mijn familie en vrienden zijn gezond, ik heb het thuis gezellig met mijn vriend en ik heb een prima inkomen om van te leven. Ik verloor dan misschien wel mijn baan als gevolg van corona, maar ik vond ook snel een leuke nieuwe baan met meer uitdaging. En de stokoude oma van Niels die in het ziekenhuis terecht kwam na een herseninfarct? Die was binnen een…
Dit jaar leek soms eindeloos te duren, maar ondanks alles zijn we nu toch echt aanbeland op de laatste dag van 2020. Het lijkt alsof er alleen maar vervelende dingen zijn gebeurd, maar als ik zo terugblik had ik eigenlijk best een prima jaar. Het was een beetje saai soms, maar gelukkig zijn erge dieptepunten me ook bespaard gebleven. En gelukkig waren er ook heel wat lichtpuntjes die me door de sleur van het thuiszitten heen hielpen. Feestjes, concerten en…
Kaarsjes die rustig flikkeren, de zachte tonen van het album ‘Folklore’ van Taylor Swift uit de speakers, comfortabele kleren aan en mijn lievelingspersoon op deze aarde die me gedachteloos over mijn benen kriebelt. Ik voel me kalm en warm vanbinnen op deze doodnormale doordeweekse avond. Het is allemaal helemaal goed zo en pas nu besef ik hoelang die rust er niet meer was in mij. En hoeveel ik het gemist heb. Soms ben ik nog steeds zoekende, jachtig en veel…
De belangrijkste les die ik de afgelopen jaren leerde en nog steeds aan het leren ben, is dat het beter is om verdriet te delen. Ik ben een binnenvetter, wil anderen niet lastig vallen met mijn moeilijkheden want iedereen heeft zelf al genoeg zorgen, los liever alles zelf op en zorg het liefste voor anderen. Dat vind ik allemaal duizend keer makkelijker dan mijn gevoelens onder ogen zien en de hulp vragen die ik soms zo hard nodig heb van…
Veelal werken vanuit thuis, geen festivals en concerten, geen uitgebreide vakanties naar het buitenland, niet teveel vrienden tegelijk zien en niet knuffelen met ze of te dicht bij ze komen, geen avondjes dansen, weinig nieuwe films in de bioscoop en dan nu ook nog een tweede golf. Al een half jaar staat een groot deel van mijn dagelijkse leven stil, en die van jou hoogstwaarschijnlijk ook. Dat is nog steeds wennen, soms gekmakend en vaak genoeg gewoonweg stom. Toch zijn…
“Biep biep biep”. Het is half 8 ’s ochtends op een doordeweekse dag en mijn wekker rukt me uit mijn slaap. Naast me klinkt slaperig gegrom. Snel uit met die wekker en nog even tegen Niels aan kruipen aan voor 10 minuutjes knuffelen voordat ik er echt uit moet. Soms slaap ik stiekem nog heel eventjes door, soms hebben we het over wat we gedroomd hebben en vaak genieten we gewoon van dicht tegen elkaar aanliggen in stilte voordat ik…
Ik had zoveel plannen voor dit jaar. Na een jaar vol moeilijke dagen zou 2020 helemaal mijn jaar worden. Dat dacht ik aan het begin van dit jaar, maar we weten allemaal dat dat heel anders heeft uitgepakt door Corona. Ik heb een grote streep gezet door de festivals en concerten die ik de komende tijd op de planning had staan en aan een vakantie naar het buitenland plannen waag ik me voorlopig ook nog maar niet zo zonder eigen…
Mijn hele leven doe ik al teveel dingen. Ik wil alles proberen, alles zien, alles weten en overal ‘ja’ op zeggen. Ergens is dat enthousiasme een voordeel, maar het is ook knap lastig als je je rust hard nodig hebt. Zeker als je alles ook nog eens goed wilt doen voor iedereen en de neiging hebt om alle zorgen van de wereld op je rug te nemen. Eindeloos rennen en daarna instorten als ik mijn grenzen weer eens ver voorbij…
Ik weet niet waarom maar opeens begon het weer te kriebelen. Zin om hier te schrijven. Het is meer dan een jaar geleden dat ik hier voor het laatst iets neerzette en in de tussentijd heb ik alleen maar voor mezelf geschreven. Alles wat er uit mijn vingers kwam was te rauw om zomaar op het internet te gooien. Als ik nu teruglees wat ik een paar maanden geleden schreef herken ik mezelf vaak niet eens erin. Zoveel chaos, twijfels…